Zapraszamy na pokaz spektaklu "Grotowski - próba odwrotu" Teatru CHOREA, w reżyserii Tomasza Rodowicza, podczas Festiwalu “Źródła pamięci. GROTOWSKI - KANTOR - SZAJNA”, w Rzeszowie, w ramach Europejskich Dni Dziedzictwa.
data: 15 września 2011
godzina: 20:00
miejsce: Festiwal “Źródła pamięci. GROTOWSKI - KANTOR - SZAJNA”, w Rzeszów
W dniach 14 – 18 września 2011, w Rzeszowie, w ramach Europejskich Dni Dziedzictwa, będzie miało miejsce niebanalne wydarzenie artystyczno-naukowe pn. “Źródła pamięci. GROTOWSKI - KANTOR SZAJNA”.
W ramach tego ambitnego przedsięwzięcia przewidziano konferencje naukowe poświęcone tym trzem wybitnym postaciom światowego teatru, którzy swoje korzenie mają w Rzeszowie i na Podkarpaciu. Do prelekcji zostali zaproszeni wybitni teatrolodzy, specjaliści, dokumentaliści, którzy od lat zajmują się ich życiem i twórczością, m. in.: prof. Zbigniew Osiński, prof. Kazimierz Grotowski, dr Klaudiusz Święcicki, Tomasz Rodowicz, Bogdan Renczyński, Agnieszka Koecher-Hensel, dr Magdalena Rabizo-Birek oraz Jerzy Fąfara i Andrzej Piątek.
Ponadto każdego wieczoru zaprezentują się teatry, które w sposób świadomy nawiązują do idei artystycznych Jerzego Grotowskiego, Józefa Szajny i Tadeusza Kantora. Wystąpią: Teatr CHOREA z Łodzi w spektaklu “Grotowski - próba odwrotu”, Teatr Brama z Goleniowa w spektaklu “Uczucie dźwięku - apoteoza” oraz rzeszowskie teatry: Teatr im. Wandy Siemaszkowej w spektaklu “Deballage”, Teatr Maska w spektaklu “Niech żyje cyrk” i Teatr Przedmieście w spektaklu “Obietnica”. Ponadto przewidziana jest wystawa fotografii Tadeusza Kantora, projekcje filmowe, min. “Omnia mea” oraz spotkania z aktorami i reżyserami.
Jerzy Grotowski, największy rewolucjonista teatru XX w. jest inspiracją dla większości współczesnych artystów, jednak nikt nie podjął jeszcze próby otwartej refleksji nad jego spuścizną. Dokonana zostaje ona w najnowszym spektaklu Chorei. Na podstawie niepublikowanych dotąd tekstów Grotowskiego i jego osobistych spotkań z reżyserem spektaklu Tomaszem Rodowiczem, grupa młodych performerów zmierzy się z legendą teatralnego szamana.
Tomasz Rodowicz wraca do wspomnień związanych z Jerzym Grotowskim, który wciągnął go w działalność teatralną. Przez lata spotykali się, spierali i dyskutowali. Pod kierunkiem Rodowicza młodzi aktorzy Chorei konfrontują się z tekstami twórcy Teatru Laboratorium w kontekście własnych doświadczeń. Zastanawiają się, na ile reforma XX-wiecznego teatru dokonana przez Grotowskiego jest ważna dla ich wyborów dzisiaj.
"Ten projekt jest ekscytujący i ryzykowny zarazem: „Jerzy Grotowski – największy rewolucjonista teatru XX wieku.” Wracam do Grotowskiego po tylu latach trochę z powodu buntu wobec tego, co z tą postacią zostało zrobione, a trochę z powodu poczucia, że jestem mu coś winien – po ludzku, ale przede wszystkim artystycznie. Po zobaczeniu jego Apocalypsis cum figuris w 1974 roku, zdecydowałem, że muszę robić teatr – bez odwrotu. Czuję, że dzisiaj mam potrzebę konfrontacji z jego praktycznymi dokonaniami, z jego myślą o teatrze, aktorze, człowieku, religii, ale nie poprzez kolejne wspomnienia, sympozja i seminaria, a poprzez praktykę ludzi, którzy chcą robić teatr i chcą wiedzieć, czy mają z nim jakiś związek, czy nie. Czy są to zamknięte drzwi, czy może został jakiś rodzaj rysy, śladu, niepokoju, piętna i dziedzictwa, wobec którego trzeba stanąć i okazać się go wartym albo się z nim zmierzyć i odrzucić?
Pracę nad tym projektem rozpocząłem z ludźmi, którzy ze względu na swój wiek nie mieli żadnego kontaktu ani z Grotowskim, ani z jego praktyką teatralną, parateatralną czy z okresu „sztuki jako wehikułu”, ani z jego aktorami, czy kontynuatorami pracy. Wiedzieli o Grotowskim tyle, ile każdy przeciętny młody człowiek, czyli prawie nic. W większości przypadków ich postawa była zdystansowana. Raczej umiarkowane zainteresowanie niż fascynacja. Dla nich ten człowiek, który przewrócił światowy teatr do góry nogami, to obca, historyczna i zarchiwizowana figura kulturowa. Była to idealna sytuacja wyjściowa. Ludzie ci gotowi byli bez ideologii i uprzedzeń rozpocząć pracę nad sprawdzaniem, kim lub czym jest dla nich Grotowski. Każdy z aktorów/performerów próbował znaleźć odpowiedź na ważne dla siebie samego pytanie: na przykład o to, jak ma się myśl Grotowskiego o aktorze, do pro-egocentrycznej edukacji studentów szkół teatralnych? Czy idea teatru, jako spotkania może mieć jakikolwiek punkt styczny z dzisiejszym polskim katolicyzmem? Czy można „wspierać się” Grotowskim w szukaniu własnej, osobistej tożsamości? W jakim stopniu jego zasady pozostają aktualne w murach szpitala psychiatrycznego? Czy można robić teatr/spektakl nie chcąc być aktorem? Najprawdopodobniej każda inna grupa ludzi stawiałaby inne pytania.
Ja pytam, czy w jego spuściźnie zostało cokolwiek, co ma znaczenie dla tych młodych ludzi? Jeśli tak, to należy to skonfrontować z ich myśleniem o sobie, o życiu, o teatrze i sztuce, i to oni sami się z tym zmierzą. Ja będę tylko między nimi chodził i będę mówił, czy wierzę, czy nie wierzę."
Tomasz Rodowicz
Reżyseria: Tomasz Rodowicz
Muzyka: Tomasz Krzyżanowski
Choreografia: CHOREA
Scenografia: Paweł Korbus, Tomasz Rodowicz
Światło i dźwięk: Tomasz Krukowski
Obsada: Joanna Chmielecka, Julia Jakubowska, Małgorzata Lipczyńska, Janusz Adam Biedrzycki, Piotr Witkowski / Piotr Grabowski, Paweł Korbus, Tomasz Rodowicz
Premiera: 13, 20 sierpnia 2010, scena Fabryki Sztuki w Łodzi, Międzynarodowy Festiwal Teatralny Retroperspektywy 2010
