Spektakl „Grotowski - próba odwrotu” Teatru CHOREA z Łodzi, w reżyserii Tomasza Rodowicza, prezentowany będzie w dniach 8 i 12 stycznia 2013 roku na 14. Międzynarodowym Festiwalu Bharat Rang Mahotsav w New Delhi oraz Amritsar w Indiach.
data: 9 stycznia 2012
miejsce: New Delhi
data: 12 stycznia 2012
miejsce: Amritsar
Festiwal Bharat Rang Mahotsav co roku organizowany jest przez National School of Drama w New Delhi - czołową szkołę teatralną w Indiach. Organizatorzy poprzez festiwal pragną stymulować wzrost i rozwój teatru w całym kraju. Pierwotnie festiwal prezentował pracę najbardziej kreatywnych artystów w Indiach, obecnie ma zasięg międzynarodowy i jest największym festiwalem teatralnym w Azji. Corocznie gromadzi najbardziej kreatywnych wykonawców z Indii oraz gości z całego świata, reprezentujących zarówno teatr dramatyczny, muzyczny, jak i teatr tańca. Głównej części festiwalu towarzyszy każdorazowo prezentacja wybranych przedstawień w drugim, wybranym mieście, aby umożliwić ich obejrzenie publiczności spoza stolicy. W 2012 roku 14. Bharat Rang Mahotsav podróżuje do stolicy Punjabu -miasta Amritsar.
Teatr CHOREA został zaproszony do wzięcia udziału w Bharat Rang Mahotsav już po raz drugi. W 2012 roku dwukrotnie zaprezentowaliśmy spektakl „Grotowski - próba odwrotu”, który po raz pierwszy w znacznej części został zagrany w języku angielskim. W obydwu miastach spektakl “Grotowski - próba odwrotu” został entuzjastycznie przyjęty i spotkał się z żywiołową reakcją publiczności, a przez wiele osób został uznany za najlepszy i najważniejszy spektakl 14-ej edycji Festiwalu.
Jerzy Grotowski, największy rewolucjonista teatru XX w. jest inspiracją dla większości współczesnych artystów, jednak nikt nie podjął jeszcze próby otwartej refleksji nad jego spuścizną. Dokonana zostaje ona w najnowszym spektaklu Chorei. Na podstawie niepublikowanych dotąd tekstów Grotowskiego i jego osobistych spotkań z reżyserem spektaklu Tomaszem Rodowiczem, grupa młodych performerów zmierzy się z legendą teatralnego szamana.
Tomasz Rodowicz wraca do wspomnień związanych z Jerzym Grotowskim, który wciągnął go w działalność teatralną. Przez lata spotykali się, spierali i dyskutowali. Pod kierunkiem Rodowicza młodzi aktorzy Chorei konfrontują się z tekstami twórcy Teatru Laboratorium w kontekście własnych doświadczeń. Zastanawiają się, na ile reforma XX-wiecznego teatru dokonana przez Grotowskiego jest ważna dla ich wyborów dzisiaj.
"Ten projekt jest ekscytujący i ryzykowny zarazem: „Jerzy Grotowski – największy rewolucjonista teatru XX wieku.” Wracam do Grotowskiego po tylu latach trochę z powodu buntu wobec tego, co z tą postacią zostało zrobione, a trochę z powodu poczucia, że jestem mu coś winien – po ludzku, ale przede wszystkim artystycznie. Po zobaczeniu jego Apocalypsis cum figuris w 1974 roku, zdecydowałem, że muszę robić teatr – bez odwrotu. Czuję, że dzisiaj mam potrzebę konfrontacji z jego praktycznymi dokonaniami, z jego myślą o teatrze, aktorze, człowieku, religii, ale nie poprzez kolejne wspomnienia, sympozja i seminaria, a poprzez praktykę ludzi, którzy chcą robić teatr i chcą wiedzieć, czy mają z nim jakiś związek, czy nie. Czy są to zamknięte drzwi, czy może został jakiś rodzaj rysy, śladu, niepokoju, piętna i dziedzictwa, wobec którego trzeba stanąć i okazać się go wartym albo się z nim zmierzyć i odrzucić?
Pracę nad tym projektem rozpocząłem z ludźmi, którzy ze względu na swój wiek nie mieli żadnego kontaktu ani z Grotowskim, ani z jego praktyką teatralną, parateatralną czy z okresu „sztuki jako wehikułu”, ani z jego aktorami, czy kontynuatorami pracy. Wiedzieli o Grotowskim tyle, ile każdy przeciętny młody człowiek, czyli prawie nic. W większości przypadków ich postawa była zdystansowana. Raczej umiarkowane zainteresowanie niż fascynacja. Dla nich ten człowiek, który przewrócił światowy teatr do góry nogami, to obca, historyczna i zarchiwizowana figura kulturowa. Była to idealna sytuacja wyjściowa. Ludzie ci gotowi byli bez ideologii i uprzedzeń rozpocząć pracę nad sprawdzaniem, kim lub czym jest dla nich Grotowski. Każdy z aktorów/performerów próbował znaleźć odpowiedź na ważne dla siebie samego pytanie: na przykład o to, jak ma się myśl Grotowskiego o aktorze, do pro-egocentrycznej edukacji studentów szkół teatralnych? Czy idea teatru, jako spotkania może mieć jakikolwiek punkt styczny z dzisiejszym polskim katolicyzmem? Czy można „wspierać się” Grotowskim w szukaniu własnej, osobistej tożsamości? W jakim stopniu jego zasady pozostają aktualne w murach szpitala psychiatrycznego? Czy można robić teatr/spektakl nie chcąc być aktorem? Najprawdopodobniej każda inna grupa ludzi stawiałaby inne pytania.
Ja pytam, czy w jego spuściźnie zostało cokolwiek, co ma znaczenie dla tych młodych ludzi? Jeśli tak, to należy to skonfrontować z ich myśleniem o sobie, o życiu, o teatrze i sztuce, i to oni sami się z tym zmierzą. Ja będę tylko między nimi chodził i będę mówił, czy wierzę, czy nie wierzę."
(Tomasz Rodowicz)
Reżyseria: Tomasz Rodowicz
Muzyka: Tomasz Krzyżanowski
Choreografia: CHOREA
Scenografia: Paweł Korbus, Tomasz Rodowicz
Światło i dźwięk: Tomasz Krukowski
Obsada: Joanna Chmielecka, Julia Jakubowska, Małgorzata Lipczyńska, Janusz Adam Biedrzycki, Piotr Witkowski / Piotr Grabowski, Paweł Korbus, Tomasz Rodowicz
Premiera: 13, 20 sierpnia 2010, scena Fabryki Sztuki w Łodzi, Międzynarodowy Festiwal Teatralny Retroperspektywy 2010
