Premiera spektaklu "RAGNAROK"

Zapraszamy na premierę spektaklu "RAGNAROK", w reżyserii Adriana Bartczaka, w wykonaniu Teatru CHOREA, podczas otwarcia Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Retroperspektywy 2022: POCZĄTEK NOWEGO ŚWIATA. 

data: 19 sierp­nia 2022 / pią­tek
data: 23 sierp­nia 2022 / wto­rek
go­dzi­na: 19:00
miej­sce: Sce­na Art_In­ku­ba­to­ra w Fa­bry­ce Sztu­ki w Ło­dzi, ul. Ty­mie­niec­kie­go 3
wstęp: bez­płat­ny, ko­niecz­na wcze­śniej­sza re­zer­wa­cja miejsc
re­zer­wa­cja miejsc: od 19 lip­ca 2022 / przez in­ter­ne­to­wy FOR­MU­LARZ RE­ZER­WA­CYJ­NY / te­le­fo­nicz­nie: +48 506 103 207, od po­nie­dział­ku do piąt­ku, w go­dzi­nach 10:00-16:00

Spek­takl w dniu 19 sierp­nia tłu­ma­czo­ny bę­dzie na Pol­ski Ję­zyk Mi­go­wy (PJM)
Po wy­da­rze­niu w dniu 19 sierp­nia za­pra­sza­my na roz­mo­wę z twór­ca­mi
Roz­mo­wę po­pro­wa­dzi Sta­ni­sław Go­dlew­ski
Roz­mo­wa pro­wa­dzo­na bę­dzie w ję­zy­ku pol­skim

Ragnarok w nordyckiej motologii oznacza „zmierzch bogów”, albo po prostu koniec starego świata i początek nowego. Jednak tytuł naszego spektaklu jest jedynym odniesieniem, które bezpośrednio łączy go z mitologią. Poczuliśmy, że to może podsunie widzom kolejną warstwę interpretacyjną, a jednocześnie spodobał nam się fakt, że ten termin jest tak dosadny w swoim znaczeniu.

Spektakl opowiada o nowym świecie. I tutaj chcieliśmy zagłębić się w problematykę człowieczeństwa. Problematykę relacji międzyludzkich, połączenia i kontaktu ze samym sobą oraz obrazu społeczeństwa, ale bez określonych ról czy hierarchii. 

Pracujemy z koncepcją liminalności, koncentrującej się na byciu w miejscu „pomiędzy”, które stanowi kluczowy moment w centralnej fazie obrzędu przejścia.To miejsce, w którym już nie jesteśmy dawnymi sobą, ale jeszcze nie staliśmy się niczym nowym. To ambiwalentne, niejednoznaczne miejsce przejścia. Chcieliśmy, żeby cały spektakl był takim miejscem.Rodzajem zaburzonej, zakłóconej, wykrzywionej, niepokojącej sytuacji, niepodlegającej jakiemukolwiek porządkowi, z rodzajem niejasnego napięcia i poczucia niewygody.

Każda z aktorek i każdy z aktorów ma swoją własną historię i wybiera swoją własną ścieżkę, którą podąża przez cały spektakl. Czasami ścieżki się przecinają, wydarzają się pewne relacje. Chcieliśmy podkreślić ten dziwny rodzaj samotności, osobności, obecnej nawet jeśli dochodzi do spotkań i powiązań, połączeń. Chodzi bardziej o odnalezienie tego specyficznego performatywnego stanu, w którym potrafimy uważnie wsłuchać się w samych siebie - i dzięki temu czułemu i czujnemu słuchaniu - możemy prawdziwie usłyszeć innych.

Pro­duk­cja: Fa­bry­ka Sztu­ki w Ło­dzi
Twór­cy: Te­atr CHO­REA, Nor­we­ski Na­ro­do­wy Te­atr Tań­ca Współ­cze­sne­go - Car­te Blan­che
Re­ży­se­ria i cho­re­ogra­fia: Ad­rian Bart­czak
Mu­zy­ka: To­masz Krzy­ża­now­ski
Ko­stiu­my i sce­no­gra­fia: Mar­ta Góźdź - El Bruz­da
Asy­stent re­ży­se­ra, współ­pra­ca dra­ma­tur­gicz­na: Wik­tor Mo­ra­czew­ski
Kon­sul­ta­cje cho­re­ogra­ficz­ne: An­na­bel­le Bon­néry
Ob­sa­da: Ja­nusz Adam Bie­drzyc­ki, Maja Ca­ban, Jo­an­na Chmie­lec­ka, Mi­chał Jóź­wik, Mał­go­rza­ta Lip­czyń­ska, Anna Ma­szew­ska, To­masz Ro­do­wicz
Świa­tło: To­masz Kru­kow­ski
Dźwięk: Mar­cin Do­bi­jań­ski / Karol Skrzypiec
Pla­kat: Fi­lip Ap­pel
Kie­row­nicz­ka pro­duk­cji: Ola Shaya
Pre­mie­ra: 19 sierp­nia 2022, Mię­dzy­na­ro­do­wy Fe­sti­wal Te­atral­ny Re­tro­per­spek­ty­wy
W spektaklu wykorzystano utwór Arvo Pärt "STABAT MATER", na chór mieszany i orkiestrę smyczkową, z płyty CD "Pärt, A.: Stabat Mater", (w: Creator Spiritus, Harmonia Mundi Fr, 2011). Wykonania odbywają się za zgodą wydawnictwa Universal Edition A.G.
Czas trwa­nia: 80 mi­nut (bez przerw)
Wiek wi­dzów: 16+

Ad­rian Bart­czak - uro­dzo­ny w 1988. Tan­cerz, cho­re­ograf, fa­scy­nat ru­chu. Jego edu­ka­cja po­cho­dzi z wie­lu róż­no­rod­nych warsz­ta­tów i co­achin­gów. Uczył się u ta­kich osób jak: Krzysz­tof Sko­li­mow­ski, Ray Chung, Jo­zef Fru­cek oraz wie­lu in­nych. Od 2008 do 2016 pra­co­wał jako fre­elan­cer w Pol­sce i za gra­ni­cą. Pod­czas tego okre­su miał moż­li­wość współ­pra­cy mię­dzy in­ny­mi z: Mi­cha­łem Ra­taj­skim, To­ma­szem Ro­do­wi­czem, Ro­ber­tem M.Hay­de­nem, Sa­rah Shel­ton Mann, Ro­san­ną Gam­son, Ro­ber­to Oli­va­nem, Jac­kiem Owczar­kiem. Od 2011 do 2016 współ­two­rzył te­atr tań­ca współ­cze­sne­go KIJO w Ło­dzi. Współ­pra­co­wał rów­nież z Te­atrem CHO­REA. Od sierp­nia 2016 roku jest tan­ce­rzem Na­ro­do­we­go Te­atru Tań­ca Nor­we­gii „Car­te Blan­che”. 

Mar­ta Gó­źdź  - El Bruz­da - jest z wy­kształ­ce­nia fi­lo­zof­ką i pro­jek­tant­ką odzie­ży. Lau­re­at­ka Off Fa­shion w Kiel­cach, Pierw­szej Na­gro­dy na fe­sti­wa­lu sce­no­gra­fów i ko­stiu­mo­gra­fów Vi­zu­art 2013 w Rze­szo­wie, Kla­sy­ki Ży­wej oraz Ga­ze­ty Wy­bor­czej. Obec­nie pra­cu­je w Pol­sce i Niem­czech. 

To­masz Krzy­ża­now­ski - jest kom­po­zy­to­rem, aran­że­rem, mu­zy­kiem i wo­ka­li­stą. Au­tor mu­zy­ki do kil­ku­dzie­sie­̨ciu spek­ta­kli te­atral­nych, kon­cer­tów, a tak­że fil­mów i in­nych pro­jek­tów ar­ty­stycz­nych. Od 15 lat kie­row­nik mu­zycz­ny łódz­kie­go Te­atru CHO­REA, a tak­że Chó­ru Te­atru CHO­REA. Spek­ta­kle z jego mu­zy­ką były kil­ka­krot­nie na­gra­dza­ne, m.in. w kon­kur­sie Kla­sy­ka Ży­wa czy The Best OFF. Obec­nie pra­cu­je w Pol­sce i w Niem­czech.  

Te­atr CHO­REA - to ze­spół lu­dzi, pręż­na i nie­po­li­czal­na gru­pa ar­ty­stów, per­for­me­rów, mu­zy­ków, tan­ce­rzy, ak­to­rów, prak­ty­ków i teo­re­ty­ków te­atru, two­rzą­cych in­ter­dy­scy­pli­nar­ne pro­jek­ty ar­ty­stycz­ne, edu­ka­cyj­ne i spo­łecz­ne: spek­ta­kle, kon­cer­ty, warsz­ta­ty i per­for­men­sy. Gru­pa po­słu­gu­je się in­no­wa­cyj­ny­mi, au­tor­ski­mi me­to­da­mi pra­cy, wy­cho­dząc poza ma­in­stre­am kul­tu­ral­ny. Swo­je dzia­ła­nia kie­ru­je do do­ro­słych, mło­dzie­ży i dzie­ci, w tym dla tych sta­le od­wie­dza­ją­cych te­atr, tych z utrud­nio­nym do­stę­pem do sztu­ki oraz tych po­szu­ku­ją­cych al­ter­na­tyw­nych dzia­łań w kul­tu­rze. W swo­jej pra­cy sta­wia­ją na ze­spo­ło­wość, dzia­ła­nia w part­ner­stwie, dy­na­mi­kę gru­py, bu­do­wa­nie re­la­cji, świa­do­mość cia­ła i gło­su, mu­zy­kal­ność oraz od­kry­wa­nie twór­czych po­ten­cja­łów. Ze­spół wy­two­rzył wła­sną tech­ni­kę tre­nin­gu, po­le­ga­ją­cą na pra­cy z cia­łem, gło­sem i ryt­mem, pra­cy z part­ne­rem i pra­cy w gru­pie. Istot­na w me­to­dzie CHO­REI jest ze­spo­ło­wość, umie­jęt­ność la­bo­ra­to­ryj­nej, wspól­nej pra­cy, a jed­no­cze­śnie tro­ska o to, by cia­ło zbio­ro­we nie wy­klu­wa­ło się kosz­tem in­dy­wi­du­al­no­ści każ­de­go z jego człon­ków. Ce­lem me­to­dy jest ba­da­nie ma­te­rii ru­chu, dźwię­ku i sło­wa, po­łą­czo­nych w in­te­gral­ną ca­łość, po­przez ze­rwa­nie ze spo­so­ba­mi ich wza­jem­nej ilu­stra­tyw­no­ści. Roz­bu­dze­nie ca­łe­go cia­ła i in­ten­syw­ny tre­ning two­rzą obec­ność sce­nicz­ną, któ­ra na nowo in­te­gru­je wszyst­kie te ele­men­ty.
CHO­REA współ­pra­cu­je z wie­lo­ma gru­pa­mi i ar­ty­sta­mi z Pol­ski i ze świa­ta. Te­atr zre­ali­zo­wał kil­ka­dzie­siąt spek­ta­kli i kon­cer­tów, m.in. z bry­tyj­ską gru­pą Ear­th­fall, ame­ry­kań­skim cho­re­ogra­fem Ro­ber­tem M.Hay­de­nem, ja­poń­skim mi­strzem tań­ca Bu­toh Ka­nem Kat­su­rą, ame­ry­kań­ską cho­re­ograf­ką Ro­san­ną Gam­son, izra­el­ską re­ży­ser­ką Ru­thie Oster­man, nor­we­ską ak­tor­ką Juni Dahr, gru­pą neT­The­atre z Lu­bli­na, Te­atrem Kana ze Szcze­ci­na, Te­atrem Bra­ma z Go­le­nio­wa, wro­cław­skim ze­spo­łem mu­zycz­nym Kor­mo­ra­ny, Te­atrem Tań­ca KIJO, Te­atrem Fi­gur z Kra­ko­wa, Aka­de­mią Te­atral­ną w War­sza­wie, re­ży­se­ra­mi: Wal­de­ma­rem Raź­nia­kiem, Kon­ra­dem Dwo­ra­kow­skim i Łu­ka­szem Ko­sem. CHO­REA pra­cu­je z wie­lo­ma in­dy­wi­du­al­ny­mi, do­świad­czo­ny­mi i uzna­ny­mi ar­ty­sta­mi, jak rów­nież z ama­to­ra­mi, stu­den­ta­mi, wo­lon­ta­riu­sza­mi, ludź­mi peł­ny­mi cie­ka­wo­ści świa­ta, po­szu­ku­ją­cy­mi i ak­tyw­ny­mi. Pod skrzy­dła­mi Te­atru dzia­ła Chór Te­atru CHO­REA, Mło­dzie­żo­wa i Se­nio­ral­na Gru­pa Te­atral­na pod kie­row­nic­twem Ada­ma Bie­drzyc­kie­go oraz Dzie­cię­ca Gru­pa Te­atral­na pod kie­row­nic­twem Jo­an­ny Fi­lar­skiej. Ze­spół re­gu­lar­nie pro­wa­dzi cy­kle warsz­ta­tów te­atral­nych i mu­zycz­nych, w Pol­sce i na ca­łym świe­cie. Od 2010 roku CHO­REA or­ga­ni­zu­je Mię­dzy­na­ro­do­wy Fe­sti­wal Te­atral­ny Re­tro­per­spek­ty­wy, w 2015 i 2017 roku mia­ły rów­nież miej­sce dwie ogól­no­pol­skie edy­cje Fe­sti­wa­lu Per­spek­ty­wy. W 2015 roku Te­atr wy­dał pły­tę "Lu­la­baj­ki" z mu­zy­ką dla ma­łych i du­żych. W 2016 roku we współ­pra­cy z Pań­stwo­wą Wyż­szą Szko­łą Fil­mo­wą, Te­le­wi­zyj­ną i Te­atral­ną im. Le­ona Schil­le­ra w Ło­dzi oraz In­sty­tu­tem Mu­zy­ki i Tań­ca w War­sza­wie, CHO­REA stwo­rzy­ła pod­ręcz­nik "Tre­ning fi­zycz­ny ak­to­ra. Od dzia­łań in­dy­wi­du­al­nych do ze­spo­łu". W 2020 roku od­by­ła się in­ter­ne­to­wa pre­mie­ra pły­ty "Gil­ga­mesz" Te­atru CHO­REA, z mu­zy­ką To­ma­sza Krzy­ża­now­skie­go.

Te­atr Car­te Blan­che - The Nor­we­gian Na­tio­nal Com­pa­ny of Con­tem­po­ra­ry Dan­ce - po­wstał w 1989 roku w Ber­gen, mie­ście na za­chod­nim wy­brze­żu Nor­we­gii. Te­atr ma tam swo­ją sie­dzi­bę, ale re­ali­zo­wa­ne wy­da­rze­nia od­by­wa­ją za­rów­no w in­nych re­gio­nach Nor­we­gii, jak i za gra­ni­cą. Car­te Blan­che jest or­ga­ni­za­cją pu­blicz­ną, fi­nan­so­wa­ną przez Mi­ni­ster­stwo Kul­tu­ry, Radę Hrab­stwa Ve­stland i mia­sto Ber­gen. Jego ak­tu­al­ną dy­rek­tor­ką ar­ty­stycz­ną jest An­na­bel­le Bon­néry. Jako na­ro­do­wa in­sty­tu­cja, Car­te Blan­che zaj­mu­je się tań­cem współ­cze­snym, pro­du­ku­je i pre­zen­tu­je spek­ta­kle stwo­rzo­ne przez uzna­nych i wscho­dzą­cych cho­re­ogra­fów tań­ca z Nor­we­gii i za­gra­ni­cy. Jest też od­po­wie­dzial­ny za po­pu­la­ry­zo­wa­nie tań­ca współ­cze­sne­go wśród róż­no­rod­nej pu­blicz­no­ści. Car­te Blan­che sta­le wspie­ra roz­wój ar­ty­stów. W ten spo­sób two­rzy eks­cy­tu­ją­cy i wy­jąt­ko­wy re­per­tu­ar, dzię­ki któ­re­mu re­ali­zu­je cel or­ga­ni­za­cji - dą­że­nie do by­cia pre­kur­so­rem in­no­wa­cji, pre­zen­ta­cji i roz­wo­ju tań­ca współ­cze­sne­go, za­rów­no w Nor­we­gii, jak i za gra­ni­cą. Po­przez sta­łą współ­pra­cę oraz obec­ność na are­nie mię­dzy­na­ro­do­wej przy­czy­nia się do po­głę­bia­nia wie­dzy o nor­we­skim tań­cu współ­cze­snym.

Spek­takl zre­ali­zo­wa­ny w ra­mach za­da­nia "ACT IN_OUT", re­ali­zo­wa­ne­go przez Fa­bry­kę Sztu­ki w Ło­dzi, we współ­pra­cy z Te­atrem CHO­REA z Ło­dzi i Te­atrem Car­te Blan­che z Ber­gen, dzię­ki gran­to­wi z Fun­du­szy Nor­we­skich i EOG. Wspól­nie dzia­ła­my na rzecz Eu­ro­py zie­lo­nej, kon­ku­ren­cyj­nej i sprzy­ja­ją­cej in­te­gra­cji spo­łecz­nej.

Do­fi­nan­so­wa­no ze środ­ków Mi­ni­stra Kul­tu­ry i Dzie­dzic­twa Na­ro­do­we­go.

Za­da­nie jest współ­fi­nan­so­wa­ne z do­ta­cji Urzę­du Mia­sta Ło­dzi.