przestrzen www
Strona główna / Więcej / Projekty / Przestrzeń Kultury

Przestrzeń Kultury

Projekt "Przestrzeń Kultury" to warsztaty, koncerty, spektakle i spotkania z twórcami. To bezpłatny, kompleksowy model działań w obszarze kultury, nastawiony na docieranie do osób na co dzień nie mających możliwości uczestniczenia i tworzenia wydarzeń kulturalnych. Projekt "Przestrzeń Kultury" został zrealizowany w 2017 roku i był dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Kultura Dostępna.

 

 

 

Od marca do listopada 2017 Teatr CHOREA realizuje projekt "Przestrzeń kultury", w ramach którego odbędą się prezentacje naszych spektakli i koncertów dla wybranych łódzkich szkół oraz cykl warsztatów taneczno-muzycznych dla młodych tancerzy, a także uczniów łódzkiego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Niewidomych i Słabowidzących.

 

Wszystkie wydarzenia odbywają się w Art_Inkubatorze w Fabryce Sztuki w Łodzi, ul. Tymienieckiego 3.
Wstęp na wydarzenia jest bezpłatny.
Wydarzeniom towarzyszy omówienie.
Wydarzenia dostępne są w wersji z audiodeskrypcją.

 

PROGRAM WYDARZEŃ

SPEKTAKLE

 

Spektakl muzyczno-multimedialny "MIŁOSZ W ŻYWYCH OBRAZACH"

data: 8 września 2017
godzina: 12.00

 

Poezja: Czesław Miłosz
Scenariusz i reżyseria, muzyka, wykonanie: Paweł Odorowicz
Wizualizacje: Robert Motyka

Czas trwania: 50 minut (bez przerw)

 

To artystyczna wypowiedź oparta o wiersze Noblisty. Paweł Odorowicz pomysłodawca, kompozytor, a zarazem jedyny człowiek występujący na scenie, stworzył (wraz z VJem – Robertem Motyką) tekstowo-muzycznowizualną hybrydę przekraczającą ogólne granice przedstawienia, koncertu i sztuk wizualnych. To rodzaj monologu ojca, który chce wprowadzić w arkana życia swojego syna. To Miłosz bez spiżu, monumentu, pomnika, bliski i ciepły jak przyjazna dłoń.

 

"Miłosz w Żywych Obrazach to koncert i spektakl łączący sztukę, muzykę i poezję w jedną, hipnotyzującą całość. Przepiękne, trójwymiarowe wizualizacje i uwodząca smyczkowa muzyka, osnute wokół wierszy polskiego Noblisty Czesława Miłosza, składają się na ciekawe, niepowtarzalne przedsięwzięcie. (...) To nie jest przedstawienie o Miłoszu. Nie jest to nawet przedstawienie o jego poezji. Spektakl jest tworem muzyczno-wizualnym, inspirowanym poezją Miłosza i jego życiem.” (Kasia Kokowska).

 

Premiera spektaklu odbyła się 1.10.2011 w Wiedniu, (w Theater Brett, w wersji niemieckiej, według autorskiego tłumaczenia poezji Miłosza). Spektakl pokazywany był również w Krakowie (w legendarnej Piwnicy pod Baranami, w wersji polskiej), w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, w Edynburgu (m.in. na Festiwalu Fringe, w wersji polskiej i angielskiej, z wykorzystaniem tłumaczeń samego Miłosza).

 

Paweł Odorowicz - absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie, w klasie altówki dr hab. Jacka Dumanowskiego. W latach 2011-2014 wykładowca w Katedrze Muzyki Współczesnej, Jazzu i Perkusji tejże Uczelni. Pierwszy (podobno) polski "elektryczny" altowiolista. Ma na swoim koncie ponad 30 płyt CD i DVD, na których pojawia się jako muzyk, producent, aranżer, realizator. Wielopłaszczyznowy, wielokierunkowy wykonawca i twórca - od muzyki poważnej, poprzez piosenkę i jej pochodne, aż po muzykę ilustracyjną. Od kilku lat współpracuje z reżyserem Leszkiem Mądzikiem, komponując oraz na żywo wykonując muzykę do jego spektakli. Zwycięzca Grand Prix 20 Konkursu Muzyki Folkowej „Nowa Tradycja” 2017, organizowanego przez Polskie Radio.

Po spektaklu odbędzie się spotkanie z twórcą spektaklu - Pawłem Odorowiczem.

 

 

Spektakl "ERROR 404"

data: 16 października 2017
godz. 12:00

 

Wykonawca: Grupa Take Over
Opieka artystyczna: Tomasz Rodowicz, Janusz Adam Biedrzycki, Małgorzata Lipczyńska
Konsultacja muzyczna: Tomasz Krzyżanowski
Występują: Barbara Cieślewicz, Tomasz Hołubowicz, Marta Kaczmarek, Anna Maszewska, Jakub Morawski, Remigiusz Pilarczyk, Alicja Tranda, Aleksandra Ziomek

Czas trwania: 60 minut (bez przerw)

Po spektaklu odbędzie się spotkanie z jego twórcami, którzy opowiedzą o procesie tworzenia przedstawienia.

 

System jest jak labirynt, z którego brak wyjścia. Próbując odszukać w nim człowieka, napotykamy istotę skuloną pod ochronną warstwą mechanicznych zachowań i fasad. Podstawowe potrzeby giną w nadmiarze informacyjnych bodźców napływających ze wszystkich stron. Nasze instynkty zostały zatarte. Teraz poszukujemy równowagi pomiędzy mechanicznym i wyuczonym, a żywym i czującym bytem. Error404 to kod błędu skonfigurowanego tak, by nie spełniać żądania oraz nie wyświetlać wymaganych informacji. Pęknięcie, które odwraca naszą rzeczywistość, każe się zatrzymać i zobaczyć ją w zupełnie innym świetle. Chwila oddechu w świecie skrojonym na miarę. Sygnał, że nie wszystko musi się udać, żeby stało się sukcesem. To nieprawidłowość w systemie, którą znaleźliśmy by dowiedzieć się czegoś o sobie samych. 

 

 

Spektakl "CIEMNOŚĆ"

data: 4 grudnia 2017
godzina: 12.00

 

Reżyseria i choreografia: Janusz Adam Biedrzycki, Magdalena Paszkiewicz
Scenariusz i dramaturgia: Wiktor Moraczewski
Muzyka: Tomasz Krzyżanowski
Przygotowanie muzyczne: Joanna Filarska
Kostiumy: Mateusz Bidziński
Reżyseria światła: Tomasz Krukowski
Realizacja dźwięku: Marcin Dobijański
Wizualizacje: Paweł Klepacz
Mulitimedia interaktywne: Aleksander Dynarek
Obsada: Anna Piekarniak, Ewa Otomańska, Aleksandra Ziomek, Joanna Chmielecka, Barbara Cieślewicz, Aleksandra Szałek, Grzegorz Nasalski, Przemysław Bitner, Tomasz Hołubowicz

 

Ciemność? Boję się jej. Takiej odpowiedzi udzieliłaby większość z nas. Dla obawiających się ciemności jest ona przede wszystkim brakiem czegoś, do czego przywykliśmy, co daje nam poczucie bezpieczeństwa i pewności. Jej barwa jest utożsamiana ze złem, piekłem, światem nieznanym. Ale czasami i ci zalęknieni pragną wtulić się w ciemność ‒ z myślą o zatrzymaniu ruchu materii, z nadzieją na osiągnięcie spokoju i wytchnienia. Ciemność jest zaskakująca, pociągająca, pełna szeptów i szelestów, które warto czasami usłyszeć. Jak brzmi Twoja ciemność? Boisz się jej? A może wręcz przeciwnie, bardzo jej pragniesz?


Zespół pracujący nad spektaklem "Ciemność" odnosi wrażenie, że większość ludzi potrzebuje ciemności. Takiej ciemności, w której mogliby się na chwilę zatrzymać, oderwać od pędu codziennego życia i ‒ wbrew pozorom ‒ zobaczyć więcej.

 

Codzienny cykl życia człowieka podzielony jest na dwie fazy. W jednej dominuje światło, w drugiej natomiast - ciemność. Od pewnego momentu w historii cywilizacji, porządek ten został zaburzony przez skąpanie świata w sztucznym świetle. Wówczas nasiliły się intuicje i przeświadczenia, które kategoryzują ciemność jako obszar zła, natomiast światłu przypisują walory wydobywania dobra i jasności, ułatwiającej funkcjonowanie w codziennym życiu. Dlaczego tak się stało? Może warto byłoby powrócić do poszukiwania harmonii między światłem a ciemnością? Lecz aby tę harmonię odnaleźć, trzeba najpierw odpowiedzieć sobie na podstawowe pytanie i spróbować rozwiązać problem, który wprowadza tak skrajne stanowiska w rozumieniu ciemności: czym jest właściwie ciemność dla nauki i religii, a czym dla osób niewidomych?


Z naukowego punktu widzenia całkowita ciemności jest poddawana w wątpliwość ‒ nie istnieje. Wszystkie ciała emitują bowiem promieniowanie elektromagnetyczne - światło. Metaforyczne rozumienie braku światła to ‒ szczególnie w kulturzeeuropejskiej ‒ sytuacja, w której poruszamy się z trudem, w „bezładzie” i „pustkowiu”. W zgodnym rozumieniu większości wierzeń i praktyk religijnych, ciemność to przede wszystkim stan wewnętrznego nierozpoznania, zagubienia drogi rozwoju, lęku i dezorientacji. Stan ukrywający się pod pytaniem: dokąd i którędy należy iść?


Osoby niewidome i słabowidzące postrzegają ciemność zupełnie inaczej. Ciemność to dla nich znajomy obszar bezpieczeństwa, to poczucie podmiotowości, wolności, to także ramy wyrażania radości i swobody we własnym działaniu. Otoczeni ciemnością mają przecież i tę ‒ pozornie paradoksalną ‒ przewagę nad osobami nieżyjącymi w ciemności na co dzień. Niewidomi posiadają narzędzia i umiejętności by żyć w ciemności, jak ludzie żyjący w świetle dnia. Nie boją się jej, ale traktują ją jako naturalne środowisko życia. Inspirując się wypowiedzią jednego z uczestników projektu, możemy podzielić ciemność na: Ciemność Obecną, będącą przestrzenią, którą niewidomi znają i są z nią zaprzyjaźnieni oraz Ciemność Przychodzącą, której muszą się uczyć, wykorzystując zmysł dotyku, węchu, słuchu i smaku. Ta druga Ciemność jest dla nich bolesna i gorzka, boją się jej i stawiają w niej niepewne kroki. Długie nierozpoznanie takiej sytuacji może prowadzić ich do poczucia rezygnacji, utraty, nawet całkowitego zatrucia energii ‒ ale nigdy do wykluczenia.

 

 

WARSZTATY

 

Warsztaty są kontynuacją i rozwijaniem trzyletniej pracy z osobami niewidomymi, słabowidzącymi oraz młodymi tancerzami z regionu łódzkiego. Są okazją do rozwijania umiejętności związanych ze świadomością ciała i siebie w przestrzeni, takich jak orientacja przestrzenna, koordynacja, oraz umiejętności społecznych, takich jak praca w grupie, komunikacja, odpowiedzialność, otwartość, pewność siebie, wyrażanie własnego zdania, co w rezultacie rozwija samodzielność uczestników.

 

W dniach 3-13 sierpnia odbyła się wakacyjna sesja warsztatowa w siedzibie Uniwersytetu Powszechnego im. J.J. Lipskiego w Teremiskach.

 

 

Organizator:

teatrCHOREA logo

 

Dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Kultura Dostępna.

mkidn 01 cmyk          Struktura360 KulturaDostepna lifting LOGO kolor

 

Partnerzy:

fs logotyp czarne na bialym 1

 

dziewanny

 

logo Fundacja Edukacyjna Jacka Kuronia

 

MOS 3 1

 

 

Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii nr 1 „SOS” w Łodzi

L.O nr 44 w Łodzi