Reżyseria: Dorota Porowska, Elżbieta Rojek
Muzyka: Tomasz Rodowicz, Tomasz Krzyżanowski, Maciej Maciaszek
Choreografia: CHOREA
Światło: Anna Sujka, Sławomir Bergański, Tomasz Krukowski
Scenografia: Andrzej Ćwiek
Kostiumy: Agata Rojek
Obsada: Anna Bogdanowicz, Wioletta Gwóźdź, Małgorzata Jabłońska, Dominika Krzyżanowska Gorzkiewicz, Małgorzata Lipczyńska, Dorota Porowska, Izabela Śliwa, Elina Toneva, Iga Załęczna, Janusz Adam Biedrzycki, Hubert Domański, Paweł Korbus, Tomasz Krzyżanowski, Maciej Maciaszek, Tomasz Rodowicz
Premiera: 1 października 2004, Uzdrowisko Nałęczów
Człowiek dzisiejszy jest w swoim działaniu kreatywnym rozszczepiony, podobnie jak w całej swojej wyspecjalizowanej aktywności. Oddzielił język od ciała, a jego wypowiedziom nie towarzyszy już śpiew. Choreia to koncepcja trójjedności: muzyki, słowa i gestu ciała. To harmonijna integracja środków ludzkiej ekspresji, które nie tylko stanowiły jedność u podstaw teatru antycznego, ale były też wzorem harmonijnego życia. Nasza praca ma doprowadzić do powtórnego połączenia tych rozdzielonych wątków. Wybór historii, którą chcieliśmy opowiedzieć, też nie był przypadkowy. Wędrówka w labiryncie to droga w głąb, do centrum, gdzie czeka na nas potwór, z którym musimy się zmierzyć, aby zachować życie i odzyskać wolność. Mit o Tezeuszu – młodzieńcu, który przybył na Kretę, aby odbyć inicjację w kolebce kultury europejskiej – poprzez opisy przygód, zagrożeń i podejmowanych walk odmalowuje proces docierania do własnego wnętrza, starcia z ciemną stroną „ja”, integracji osoby-jednostki-mikroświata. Ostateczny cel Tezeusza to odnalezienie własnej tożsamości. Tematem spektaklu jest więc proces indywiduacji, integrowania jednostki we wszystkich jej aspektach – psychicznych i fizycznych. To poniekąd spektakl o nas samych, gdyż dla nas, jako twórców teatru, był on próbą labiryntu, inicjacją, której musieliśmy się poddać, aby odnaleźć indywidualny język i własną artystyczną tożsamość.
Pierwszy spektakl Stowarzyszenia Teatralnego CHOREA powstał jako wynik ścisłej współpracy grupy Tańców Labiryntu i Orkiestry Antycznej. Pomocą filologiczną służył nam dr hab. Mikołaj Szymański, a jego melorecytowane wykonania antycznych tekstów stały się ważnym wsparciem naszego choreicznego sposobu rozumienia teatru. Tezeusz w labiryncie jest spektaklem choreograficzno-muzyczno-słownym: grupa 11 tancerzy-śpiewaków oraz 4 aktorów-muzyków przedstawia mit Tezeusza z wykorzystaniem choreografii stworzonych na podstawie ikonografii antycznej (wazy, płaskorzeźby, mozaiki, znaleziska archeologiczne pochodzące z Krety) oraz muzyki inspirowanej zabytkami muzycznymi, literaturą antyczną (Hymn Delijski Kallimacha, homerycki Hymn do Demeter, dytyramby Bakchylidesa) oraz żywą tradycją kultury ludowej współczesnych Bałkanów.